Archiwa tagu: nauka

Chlorofil w prewencji chorób nowotworowych

9 komentarzy

Liczne badania wskazują, że konsumpcja warzyw wpływa na zmniejszenie ryzyka wystąpienia niektórych nowotworów. Diety bogate w chlorofil, w przeprowadzonych badaniach, istotnie zmniejszają częstość występowania nowotworów wątroby i żołądka przy równoległej ekspozycji na związki rakotwórcze. W wielu pracach podkreślane jest też działanie chemoprewencyjne* chlorofilu u ludzi. Efekty chemoprewencyjnego* oddziaływnia chlorofilu stwierdzane są jednak tylko przy stosunkowo niewielkich dawkach kancerogenów* w diecie i jednocześnie przy wysokiej dawce chlorofilu.

Spożywamy zbyt mało zielonych warzyw

Niestety na przestrzeni ostatnich lat obserwowane jest zmniejszanie spożycia świeżej żywności, zwłaszcza zielonych warzyw, a wzrost spożycia żywności przetworzonej. Na dodatek dostępne w obrocie detalicznym warzywa o jadalnych częściach nadziemnych charakteryzują się dużą zmiennością zawartości barwników (w tym chlorofilu). Nie zawsze są też ich bogatym źródłem w diecie.

Co zrobić?

Z uwagi na stosunkowo niską zawartość chlorofilu, uzyskanie potencjalnego efektu chemoprewencyjnego wymagałoby wielokrotnego zwiększenia ilości spożywanych warzyw, co jest trudne do osiągnięcia. Dlatego warto rozważyć suplementację. Z uwagi na dobrą przyswajalność godne polecenia są produkty z dużą ilością wodnorozpuszczalnej postaci chlorofilu – chlorofiliny. Jednym z takich suplementów jest właśnie Phytolife, stanowiący skoncentrowane źródło chlorofilin.

Źródło:
http://www.ptfarm.pl/pub/File/Bromatologia/2016/Nr%203/BR%203_2016%20art%2041%20s%20422-426.pdf

* Chemoprewencja – stosowanie naturalnych lub syntetycznych substancji w celu zahamowania, odwrócenia lub opóźnienia procesu kancerogenezy*. Chemoprewencję realizuje się poprzez zapobieganie przekształcania rozwijającego się nowotworu łagodnego w nowotwór złośliwy.

* Kancerogeny – substancje chemiczne sprzyjające kancerogenezie*.

* Kancerogeneza – zmiany zachodzące w komórce organizmu, prowadzące do powstania nowotworu. Jest to wieloetapowy proces zachodzący na poziomie DNA komórki.

Pisaliśmy na ten temat również TUTAJ

Opinie Światowych Autorytetów Medycznych o chlorofilu

11 komentarzy

Dr Richard Willstatter i Dr Hans Fisher otrzymali Nagrodę Nobla (w latach 1915 i 1930) w dziedzinie Medycyny i Chemii. Odkryli strukturę cząsteczkową ludzkiej krwinki czerwonej oraz chlorofilu. Badania wykazały, że chlorofil pobudza regenerację i wytwarzanie komórek oraz wspomaga rozbudowę układu odpornościowego.
Nobliści udowodnili, że jedyną różnicą pomiędzy ludzką krwinką czerwoną, a chlorofilem jest fakt, że w centrum cząsteczki chlorofilu znajduje się atom magnezu, podczas gdy w krwince czerwonej jest to atom żelaza. W takim przypadku chlorofil może być przydatny przy anemii i innych stanach związanych z niedoborami krwi.

Prof. Bernard Jensen, ekspert żywieniowy zauważył, że chlorofil pomaga przy obniżaniu stężenia toksyn pochodzących z pestycydów i leków, eliminując je z organizmu. Zdrowi ludzie mają wyższą zawartość krwinek niż chorzy. Tymczasem po spożyciu chlorofilu w grupie chorych zawartość krwinek również wzrosła, a stan zdrowia uległ poprawie.

Naukowiec Offen Kranz wykazał, że chlorofil działa bardzo korzystnie na chorych z wrzodami żołądka. Chlorofil uzupełnia działanie leków na wrzody żołądka przepisywanych przez lekarzy. Rozwiązuje problemy związane ze skórą, polepsza stan cery. New England Medical Journal podaje, że chlorofil jest pomocny w leczeniu problemów skórnych, a także zakażeń wewnętrznych. W American Journal of Surgery opublikowano odkrycia z Uniwersytetu Temple, dotyczące zastosowania chlorofilu w leczeniu ran chirurgicznych i innych zbliżonych stanów chorobowych.

Rola chlorofilu zdaniem prof. Ragnara Berga

Chlorofil

1 odpowiedź

Chlorofil jest organicznym związkiem chemicznym występującym w roślinach zielonych, algach (glonach) i bakteriach fotosyntetycznych. Jego głównym zadaniem jest generowanie pod wpływem światła widzialnego wolnych elektronów, które są następnie spożytkowane w dalszych etapach fotosyntezy.

Zielony kolor spowodowany jest bardzo niską absorpcją w “zielonej” części spektrum światła (długość fali 500-600 nm).

Wyróżnia się następujące typy chlorofilu:

  • chlorofil a – występuje powszechnie w roślinach i sinicach,
  • chlorofil b – występuje w roślinach wyższych, zielenicach, euglenach,
  • chlorofil c – (nie zawiera fitolu); występuje w okrzemkach, brunatnicach,
  • chlorofil d – jest obecny w krasnorostach

Algi słyną z posiadania chlorofilu zwanego “krwią roślin”. Struktura chlorofilu jest bardzo zbliżona do hemu, barwnika krwi. Cząsteczka hemoglobiny ma prawie taki sam kształt jak cząsteczka chlorofilu. Hemoglobina posiada w swoim centrum atom żelaza (Fe), natomiast chlorofil atom magnezu (Mg). W skład chlorofilu wchodzi 2,7% magnezu co daje kolor liści i igieł.

Chlorofil jest zdolny do prowadzenia reakcji fotochemicznej, której energia kumuluje się w trwałych związkach biochemicznych. Glonom ten związek jest niezbędny do przyswajania promieni słonecznych i ich zamianę na energię.

Chlorofil, podobnie jak hemoglobina ma ogromną zdolność i łatwo łączy się z tlenem. Gdziekolwiek znajdzie się w Twoim organizmie, jako idealny chelator , zawsze zabiera ze sobą niepotrzebne komórkom produkty przemiany materii. W ten sposób rozwój ewolucji świata roślinnego i zwierzęcego został udokumentowany przez Leonarda Marchlewskiego, profesora chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Chlorofil ma szczególne znacznie w chorobach układu odpornościowego, nowotworach i chorobach autoimmunologicznych.

Źródło: Farmacuta prof. Garban Zeno – NUTRITION&HEALTH nr 37 – fragmenty

Opinie światowych autorytetów o chlorofilu